اسباب و موجبات اختلاف قراءات عبارتند از:

1. اختلاف قرائت نبى اکرم(صلى الله علیه وآله); زیرا چنان که در بعضى از روایات آمده است، حضرت مقید به یک نوع لفظ و قرائت نبوده اند; براى مثال، از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) روایت شده است که آن حضرت در سوره فاتحه، هم «مالک یوم الدین» و هم «ملک یوم الدین» قرائت مى کرد.

2. تقریرات و تأییدات مختلف رسول خدا(صلى الله علیه وآله) در برابر قرائت هاى مختلف مسلمانان در بعضى از موارد.

3. اختلاف روایت و نقل از صحابه.

4. اختلاف لغات ـ یا ـ لهجه ها.

اما باید توجه داشته باشید که همه این فرض های بیان شده تنها جنبه علمی داشته و در کتاب های علوم قرآن و تاریخ قرآن مطرح می شود اما در مقام عمل ما شیعیان بر این باوریم در میان قرائت های مختلف مواردی که موجب تغییر لفظ می شود تنها یک قرائت را کامل و فقط از آن پیروی می کنیم  و آن قرائتی است که حفص از عاصم روایت کرده است چون  سند آن به امیرالمؤمنین علی علیه السلام بر می گردد .

و اکثر قریب به اتفاق قرآن هایی که شما می بینید چه در میان شیعیان چه در میان اهل سنت همگی تنها قرائتی را آورده اند که به روایت حفص از عاصم بر می گردد.