نوع دوم: وحى از پس پرده

         خداى متعال در این نوع ارتباط، بدون وساطت فرشته با پیامبر سخن مى گوید. پیامبر نیز کلام خدا را مى شنود; ولى این کلام از جایى یا شیئى شنیده مى شود; همان گونه که خداى متعال با ایجاد صدایى در درخت با حضرت موسى(علیه السلام) سخن گفت:

          (فَلَمَّآ أَتَاهَا نُودِىَ مِن شَـطِىِ الْوَادِ الاَْیْمَنِ فِى الْبُقْعَةِ الْمُبَـرَکَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن یَـمُوسَى إِنِّى أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَــلَمِینَ)^[1] وقتى موسى(علیه السلام) به آن آتش نزدیک شد، از جانب وادى ایمن در آن بارگاه مبارک از آن درخت ندا رسید که اى موسى! من خدا و پروردگار جهان هستم.

علامه طباطبائى مى نویسد:

          «در این نوع از وحى، واسطه اى وجود دارد که به نام حجاب معرفى شده; لیکن این واسطه سخن نمى گوید; بلکه صدا از ماوراى آن شنیده مى شود. ناگفته نماند که ماورا به معناى پشت سر نیست; بلکه به معناى خارج از شىء و محیط به آن است; چنان که قرآن مى فرماید: (وَ اللَّهُ مِن وَرَآئهِم مُّحِیطُم)^[2] و خدا از هر سو برایشان محیط است. 

ادامه دارد.....